بسم الله الرحمن الرحیم.
امروزه ویروسی به نام کرونا بیشتر کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه را به نوعی با چالش جدی روبرو کرده است با توجه به اینکه کارشناسان این بیماری را در مقایسه با برخی امراض کم خطر معرفی می کنند اما حواشی ان ممکن است موجب بروز یک بیماری خطرناکتر شود. به طوری که می توان ان را یک بلای نوین معرفی کرد.نگرانی و اضطراب که مادر همه بیماری هاست می تواند غیر از روح به جسم انسان نیز اسیب برساند.یکی از دانشمندان در کتاب کلیدهای خوشبختی ص ۲۶۳می نویسد: نگرانی سرچشمه تمام یا اغلب بیماریهای روحی و جسمی می باشد . سوهاضمه ،زخم معده ،زخم اثنی عشر،سرطان ،ناراحتی های قلبی ،بی خوابی ،سردرد فلج ،ورم و درد مفاصل رماتیسم و حتی درد دندان و یک سوم از امراض جلدی ،ناشی از نگرانی و دلواپسی و هیجانات روحی است. با همه این مشکلات در مواقعی باید بپذیریم که گاهی نگرانی هم لازمه زندگی است چون در زندگی پدیده ها ی برابر هم و متضاد داشته و دارد مثل نیش و نوش ،زشت و زیبا ،روشنایی و تاریکی وپس اضطراب و نگرانی تا حدی لازمه زندگانی بشر است و فقدان ان یا به اصطلاح بی خیالی محض و بی غم بودن از نظر روانشناسی نوعی بیماری روانی و نشانه ی جنونی موسوم به پسی کوپاتی است . اما متاسفانه در حال حاضر موجبات نگرانی و دلهره در زندگی زیادتر از هر دوره و زمان دیگر به چشم می خورد .این نوع مسائل که در ذاتش دلهره نهفته است می توان تاریکی های زندگی از طریق صحیح و راه اصولی به روشنایی و ارامش رسید.و ما باید این راه اساسی و نحوه غلبه و تسلط بر نگرانی ها را بیاموزیم و ان را مهار کنیم. زندگی همانند دریای پر تلاطم و مواجی است که هر ان خطر غرق شدن در ان انسان را تهدید می کند اما هر فرد ناچار است که از این دریای ژرف بگذرد و برای غرق نشدن ناگزیر باید وسیله ای داشته باشد که خود را روی اب نگه دارد و این جز با داشتن کشتی مجهز یا اشنایی کامل و صحیح به شنا و تلاش و تکاپو در اموختن راه صحیح زندگی و غلبه بر مشکلات امکان پذیر نیست تا انسان را با ارامش خاطر به کرانه ی امال برساند. امام هفتم شیعیان ع به هشام می فرماید لقمان حکیم به پسر خود گقت:دنیا دریای ژرفی است که انسانهای زیادی در ان غرق شده اند.تقوی و پرهیزکاری کشتی توست ان کشتی که پر از ایمان است . بادبانهای ان توکل بر خدا ،نگهبان و پاسدارش عقل و فکر ،راهنما و ناخدایش علم و تدبیر و سکان ان بردباری و تحمل است که در برابر فشار توفان و امواج سهمگین دریای زندگی خرد نمی گردد. راستی هم جز با چنین نیرویی نمی توان از ژرفای دریای پرتلاطم و پرخوف زندگی گذشت و از غرق شدن نجات یافت و بدونه ایمان ،تحمل و بردباری ،اراده محکم و توکل به قدرت پروردگار جهان در مبارزه زندگی نمی توان پیروز شد. در چنین مواقعی که بشر از مقابله عاجز است ایا جز با سلاح ایمان و تقوا و پشتوانه عقل و تدبیر می توان به ارامش رسید.؟ ارامشی که می تواند انسان را از خطرات جدی برهاند .کسانی که با شنیدن اخبار مربوط به این نوع بیماری روحیه خود را از دست می دهند ایا به این نکته می اندیشند که مواردی سختر از کرونا را پشت سر گذاشته ایم،ایا واقعیات مربوط به جنگ تحمیلی هشت ساله مورد مطالعه قرار گرفته است؟ ایا اندک اطلاعاتی از بمباران شیمیایی رژیم بعث عراق در شهرهای سردشت ،ایلام و مردم مظلوم حلبچه که هزاران نفر به خاطر حمایت از نظام اسلامی قربانی شدند داریم ؟ ایا از اثرات گاز خردل ،عامل اعصاب ،عامل خون و با خبر هستیم؟ مردم و رزمندگان در ان سالها به چه قدرت و روحیه ای توانستند از بحرانها خارج شوند . غیر از ایمان و تقوا ،صبر واستقامت می توانست رشادت های بی بدیل را رقم بزند؟ امروز می طلبد که مثال همان دوران طلایی مدافعان سلامت در خط مقدم و مردم با رعایت نکات بهداشتی و مسئولین با ایجاد یک فضای ارام و پشتیبانی جهادی و عموما با توسل و دعا پیروزی را به ارمغان اوریم. کرونا را شکست می دهیم . جلیل اقامحمدی همدانی مدیر مجمع جهانی خادمین شهدا
درباره این سایت